(-гэ̆ш), не прогоревшие угли, жар. СПВВ. ТМ Сĕлкĕш — шултра кăварлă çунса выртакан вут.
(-гэ̆-), щелок. Скотолеч. З2. Кăрчанкăлă сурахсен çăмне вĕри кĕл шывĕпе (сĕлкĕшпе) çăвас пулать.
(сэ̆гэ̆ш ), снег, пропятанный водой; дряблый, рыхлый лед. Зап. ВНО. ТММ. Сĕлкĕш, вода с нерастаявшим снегом. Ib. Сĕлкĕш, шĕлкĕш — весенний снег, пропитанный водой. Имен. Сĕлк или сĕлкĕш, снежная масса, смешанная с водой в весеннее время. Ст. Чек. Сĕлкĕш, вода с снегом. N. Сĕлкĕш, сало (в реке), снег с водою.
(-г гэ̆-), невеселый, грустный, скучный. Скотолеч. 34. Вăл (овца) апата начар çиет, сĕлкĕш (салху) çӳрет. К.-Кушки. Мĕн сĕлкĕш тăран? Что ты грустен. Альш. Пĕр икĕ кунтанпа сĕлкĕш çӳрет (ходит грустныЙ). СПВВ. ИФ. Çын, пĕр-пĕр нуша пулсан, пит сăмахламас, ун çине пăхсан шелçеççĕ пулат. Темĕскерне халь вăл ку яхăнта кăлăх сĕлкĕш çӳрет, теççĕ. Зап. ВНО. Сĕлкĕш пулнă. (Говорят про человека, когда он начинает расхварываться). Ст. Чек. Ку çын ма сĕлкĕш ларат (хуйхалă, салху ларат). N. Ăна юхса выртакан шыв пăтранса, йывăçсем сĕлкĕш, турачĕсене усса, тискер, ют çынна кĕтсе илнĕ чухнехи пек туйăнать.
Çавăн пекех пăхăр:
Сĕлихха сĕлк сĕлкĕ сĕлкĕр « сĕлкĕш » сĕлкĕшлĕ сĕлкĕшле сĕлкĕшлен сĕлкĕшлентер сĕлкĕшлет