(ты̆рна), журавль. Н. Седяк. Тăрнасем çӳлтен кайсан, кĕр вăрăм пулать, аялтан кайсан — кĕске, теççĕ. Ир. Сывл. 28. Пĕлĕт çумпе картипе мăйне тăснă тăрнасем вĕçсе килеç еррипен. Изамб. Т. Тăрна тăрилле, тет. Хăр. Паль. 28. Урисем, тăрнанни евĕрлĕ, вăрăм. Орау. Тăрна пек карăна-карăна тăрса пыраççĕ (то-и-дело поднимают голову, встают; говорят о плохих жнецах). СТИК. Тăрна пек çӳрет (глупый). Сред. Юм. Тăрна пик тесе вăрăм, çинçе çынна калаççĕ (называют высокого и тонкого человека). Орл. II. 214. Кăнтăрла тăрна пек, каçпа хăма пек. (Çытар). || Глупый. Орау. Каланине сиссех кайимасть, тăрнарах пăртак (не понимает намека, глуповатый). || Назв. луга. Чув. Кулатки.
(тŏрн’э), журавль. Шибач. См. тăрна.
Çавăн пекех пăхăр:
тăрмашу Тăрмитун тăрмичак тăрн « тăрна » Тăрна çырми тăрна куçĕ тăрна мăйĕ тăрна нишĕ тăрна пăрçи