тонката (туҥгада, тоҥгада), пень. N. Мĕн тăран тунката пек (т. е. в бездействии). Чертаг. Тонката — 1) пень; 2) дерево с обломанною верхнею частью. То и другое на лесном техническом языке называется пень. Б. Яныши. Тепĕр тунката кутне çитсен, мĕнче чалăшне каларăмăр. N. Кăмпасем тунката тăрринче пулмаççĕ, тунката хĕрринче ӳсеççĕ. Кан. Кăçал шыв тĕпĕнчи тункатасене шыраса тупса кăлараççĕ. М. Етмен. Тонката, свежий пень. Ст. Чек. Вăрман тункати — 1) кочка, 2) пенек, З) дурак. Вута-б. Петле тункати, пенек. || Чурбан. Хорачка. Каскаланă тонката, чурбан, плотничают. || Столб. Пшкрт. Пчик тонкати, межевой столб. Б. Олг. Нӳхреп омăнчи тонката; пролăк тонкати или телеграф тонкати (телеграфный столб). Курм. Çăва тонкати! (брань). || Кочки. СТИК. Шур тункати, кочки. Юрк. Хытă тункатасене ваклаттарса... N. Аслă ăрамăн тункати, чут такăнса ӳкеттĕм. || Янтик. † Çерем уçрăм, çарăк акрăм, ута пулин тунката. || Домашний ткацкий станок (без „пир юпи“). Питушк. Тунката — пир тĕртмелли. Якейк., Мочеи. Тонката (при тканье). || В перен. см. — ничего не понимающий человек. Ст. Чек. Хорачка. Тонката — не говорит.
Çавăн пекех пăхăр:
тункăс-мăшăрла тункăсла тунка Тункав « тунката » тунката вĕлле тунката кăмпи тунката опленки тункаталă тункаталăх