(хŏмŏт, хы̆мы̆т), хомут. ГФФ. † Мăйĕнчен хăмăт пăрахмарĕ. С шеи хомута не скидывала (сивка). Артюшк. Хăмăт пайĕсем: 1) çи-чӳлĕк (верхние части), 2) хăмăт клешчи, З) хăмăт кĕççи, 4) хăмăт пăявĕ (гужи), 5) чулĕк (супонь). Баран. 43. Лашисем сулăнка ана-ана каяççĕ, пуçĕсем хăмăтран тухса каяс патнех çитет. N. Хăмăтран хывăнса. N. Хăмăт кĕнĕ ашак. N. Хăмăт = сӳсмен.
(хы̆мы̆т), ita appellantur singulae compages ligneae quadrangulatae e quaternis colligatae regulis, quibus cingitur canalis (валак), ne tabulae eius aquae impetu dissiliant. Четырехугольная рамка из 4 кусков дерева, плотно обхватывающая досчатый валак, чтобы доски его не расходились. Ст. Чек. || Compages lignorum, qua continetur media pars хӳре, часть мельничного шатра, куда вставлен главный стержень хвоста. Ст. Чек.
Çавăн пекех пăхăр:
хăмăрлан хăмăрлантар хăмăрлат хăмăртарах хĕрлĕ « хăмăт » хăмăт кĕççи хăмăт пăявĕ хăмăт пĕвĕ хăмăт пĕвенĕ хăмăтла