(х’ӳдэр), понуд. ф. от гл. хӳ. Юрк. Хӳме хутер. Байгл. † Кĕленчĕрен хуме хӳтертĕм, туртисене тупăлхаран тутартăм.
(х’ӳдэр), поддерживать, покровительствовать, заслонять. N. Çак кирлĕ ĕçсене хӳтерсе пыма тăрăшнине чăваш ялĕсенче пуринчен ытла çамрăксем хушшинче курма пулать. || Шугать, гнать. Шурăм-п. Шăнасене хӳтерет. Ib. Пурте вăйĕсене пăрахса, выльăхсене хӳтерме пуçларĕç. Сунт. Тахçанах-мĕн сана шăпăрпа хӳтермелле пулнă. Хăр. Паль. 30. Пушăпа хӳтерсе пырать. Сунт. Тăшман хыççăн хӳтерсе, тен, вăрмантах пĕтмери? Ир. Сывл. 27. Ак хай сивве хӳтерсе хĕвел иртен ир тухать. N. Хӳтерсе яр, прогнать. Сред. Юм. Хӳтерсе кай-ха ôрайне, подмети пол.
Çавăн пекех пăхăр:
хӳтĕлеттер хӳтĕсĕр хӳтĕсĕрлĕх хӳтевсĕр « хӳтер » хӳтлĕхлĕ хӳтлĕхсĕр хӳтлĕхсĕрлĕх хӳтсĕр хӳх