(jару), свобода, свободный. Употребл. в след. выражениях. Б. Олг. Ута яруа (йăлăм енне олăха) ярас (на волю). IЬ. Вот, тет, йӳенсĕр кĕсре вăл арăм, яруа карĕ (шатунья). Завражн. Яру пырать [о лошади, когда на одной едут (верхом), а другая свободно бежит за первой, не в поводу]. IЬ. Лашана яру янă (пустили свободно пастись, тăлламасăр). С. Ярува кайнă, впал в распущенность. || Витая притужина (ветреница) из соломы. Õлăм витнĕ хȏралт çине ленкер ярас вырăнне, олăмран пĕтĕрсе яраççĕ, ăна вара яру теççĕ. || Подражание вытягиванию. СТИК. Вĕре-çĕлен яру-у ярăнса, вут тăкса карĕ (= вăрăм тăсăлса карĕ). || Высокий, стройный. Синьял. † Яру хурăн айăнче (= айĕнче) çава касман курăк пур.
Çавăн пекех пăхăр:
Яртти ярттин Яртух яртык « яру » Ярук Ярук хăртни ярулан ярунка ярус