Шырав: çăварлăх

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

1.
удила
лашана çăварлăх пар — взнуздать лошадь
çăварлăх хыв — разнуздать
çăварлăх ил — разнуздать

2.
намордник
йытă çăварлăхĕ — собачий намордник

3.
огрызок, откушенный кусок
объедки

4.
трещины, язвы (в углах губ), заеды

Чăвашла-вырăсла словарь (1919)

удило у узды

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

(-лы̆х), трещины по углам губ (болезнь). N. Ăна çăварлăх пулнă. || То, что было откушено кем-либо. Городище. Çын çăварлăхне ан çи (не ешь). Юрк. † Çак тантăшсем асма килсен, çăварăлăхăма çăтаймăп. N. Никам та хăй çăварлăхне çынна кăларса парасшăн мар. Ала 96. Пĕр çăварлăх çăкăр та çук манăн. || Удила. Хурамал. Кăвак лашасене çиме пар, çăварлăхĕсене исе пар. N. Лашисене тĕрлĕ енчен çăварлăхпа турткалаççĕ. || Приспособление, которое надевается на морду коровы, чтобы она не сосала других коров. Ст. Чек.

Чӑваш чӗлхин этимологи словарĕ (1964)

«удила»; азерб. ағызлык, туркм. агыздырык, уйг. эгиздурук, узб. оғизлик, кумык, авузлук, кирг. одздук, казах. ауздык, ног., тат. авызлык, башк. ауызлык «удила». От çăвар «рот».

Çавăн пекех пăхăр:

çăвар уçтар çăвар хуппи çăвар-купăс çăварлă « çăварлăх » çăварлăх пар çăварлăх пер çăварлăхла çăварлăхлаттар çăварлăхсăр