1.
мука
мучной
пăрçа çăнăхĕ — гороховая мука
тинкĕле çăнăхĕ — толоконная, толокняная мука
тулă çăнăхĕ — пшеничная мука
шурă çăнăх — белая мука
ыраш çăнăхĕ — ржаная мука
яшкалăх çăнăх — мука из ярового хлеба
çăнăх али — сито
çăнăх миххи — мучной мешок
çăнăх çимĕçĕ — мучные изделия, мучное
çăнăх шывĕ — болтушка с мукой (для скота)
çăнăх авăрт — молоть муку
çăнăх авăртакан промышленность — мукомольная промышленность
çăнăх кăвакарнă — мука заплесневела
çăнăхпа варалан — запачкаться мукой
2.
мука (размолотый корм)
курăк çăнăхĕ — травяная мука
пулă çăнăхĕ — рыбная мука
çĕрулми çăнăхĕ — картофельная мука
шăмă çăнăхĕ — костная мука
3.
мука, порошок
алебастр çăнăхĕ — алебастровый порошок
кирпĕч çăнăхĕ — кирпичный порошок
фосфорит çăнăхĕ — фосфоритная мука
◊
кĕреçе çăнăхĕ — уст. гарнцевый сбор (на мельнице)
шайкка çăнăхĕ — уст. гарнцевый сбор (на мельнице)
мука; ыраш çăнăхĕ – ржаная мука; çăнăх сап – мучнить; çăнăхлан – мучнеть; çăнăхлă – мучной; çăнăх авăртан – мукомол.
189 стр.
(с’ŏмŏх, с’ы̆ны̆к), мука. Пир. Ял. Вĕсем ялсенче тырă илсе çăнăх тăваççĕ (мелют в муку). N. Çавăнтан вара пирĕн прихотри халăха вĕсем укçа парса, çăнăхсем (муки и пр.) парса пит нумай пулăшрĕç. Баран. 60. Ялсенчен выльăхсем хăваласа кайнă, çăнăхсем, ытти тĕрлĕ çимелли япаласем пухса çӳренĕ (они). Чт. по пчел. № 17. Вĕлле хурчĕ пĕр чечек çинчен тепĕр чечек çине вĕçсе çӳренĕ чух чечекĕн çăнăхĕ пеккине хăй çăмĕ çумне çыпăçтарса пĕр чечек çинчен тепри çине илсе каять. Микушк. Арман авăртакан çурçĕр çитес чух армана çăнăх катма (молоть) кĕнĕ, тет. Кан. Клемесĕр тарасапа çăнăхсем турттарнăшăн, милиционер тарасине илсе кайнă. || Порошок. Календ. 1906. Ешĕл-сенкер çăнăхĕ.
он
«мука»; уйг., узб., азерб., туркм., тур., кирг., казах., к. калп., ног., хак. ун; башк., тат. он «мука». Развитие шло таким образом: ун > йун > çун > çанăх. Ср. тюрк. ай ~ чув. уйăхбел ~ пилĕк, йал ~ çилхе и т. д.
Çавăн пекех пăхăр:
çăн атă çăн-çын яшки çăн-атă çăнăк « çăнăх » çăнăх çулĕ çăнăх али çăнăх арчи çăнăх волакĕ çăнăх вулакки