1.
острый, отточенный
çивĕч çĕçĕ — острый нож
Çивĕч пуртă час катăлать. — посл. Острый топор скоро зазубривается (от частого употребления).
2. перен.
острый, проницательный, зоркий, чуткий
остро, проницательно, зорко, чутко
çивĕч ăс — проницательный ум
çивĕч куçлă — строглазый, зоркий
манăн куç çивĕчех мар — у меня глаза видят неважно
çивĕч хăлхаллă — чуткий, с хорошим слухом
çивĕч хурал — бдительная стража
çивĕч пăх — зорко смотреть
çивĕч итле — чутко вслушиваться
Хăлхана çивĕч тыт. — погов. Держать ухо востро.
3.
острый, язвительный
остроумный
остро, язвительно, остроумно
çивĕч сăмах — острое словцо, острота
вăл çивĕч чĕлхеллĕ — он остер на язык
çивĕч питле — остро обличать
4.
острый, напряженный
остро, напряженно
çивĕч кĕрешӳ — острая борьба
çивĕч лару-тăру — напряженная обстановка
ыйту питĕ çивĕч тăрать — вопрос стоит очень остро
5.
бойкий, проворный, резвый
бойко, проворно, резво
çивĕч ача — бойкий мальчик
çивĕч калта — юркая ящерица
çивĕч лаша — горячий конь
çивĕч чупса кай — резво побежать
үткен
Çавăн пекех пăхăр:
çивĕтлĕ çивĕтле çивĕтлен çивĕтлеттер « çивĕч » çивĕч тăхçа çивĕч чĕлхеллĕ çын çивĕчĕ çивĕчĕлĕ çивĕчĕле