1.
терять, лишаться чего-л. (оставив, позабыв)
кĕнеке çухат — потерять книгу
çăраççи çухатрăм — я потерял ключи
эпĕ куçлăха таçта çухатса хăвар-нă — я где-то потерял очкй
2.
терять из виду, переставать видеть
куçран çухат — терять из виду
çул çухат — терять дорогу
3. перен.
терять, утрачивать что-л.
лишаться чего-л.
авторитет çухат — утратить авторитет
тăн çухат — терять сознание
шанăçа нихçан та ан çухат — никогда не теряй надежды
вăл ыйхă çухатнă — он лишился сна
аманнă çын юн нумай çухатнă — раненый потерял много крови
этем сăнне çухат — потерять человеческий облик
Нумая ĕмĕтленекен сахаллине çухатнă. — посл. Позарился на многое — лишился и малого.
Пуçна çухатсан та чысна ан çухат. — посл. Даже потеряв голову, чести не теряй.
терять; сгубить; килĕнче Йаккăва çухатнă, ăна ашшĕсем куллен шыранă – дома хватились Иакова и родители ежедневно искали его; çухатни – потеря; айăпне çухат – загладить вину; укçуна ан çухат – не теряй денег; хĕре çухатрĕç – сгубили девушку.
201 стр.
(с’уhат), терять. Синерь. Вăл та пĕр купа ута çухатса килнĕ. И в его карауленье пропала одна копна. Коракыш. Çав виçĕ хĕре вăрмана ашшĕ исе кайса: çырла татма каятпăр, тесе, хам вут касап, тесе, çухатасшăн пулнă. Регули 199. Вăл çохатнă окçана эп топрăм. Ib. 192. Çăвăрнă çĕрте çохатрăм. N. Ĕмĕте çухатса тăрас мар. Не надо терять надежды. Кан. Юман хуппипе кайсассăн, 210 тенкĕ çухатса килчĕ. || В перен. знач. ЧП. Çухатайтăм çамрăк пуçăма.
югалтырга
«терять», «утрачивать», «лишиться»; тефс. ХII-XIII вв., уйг. йокат «губить», «уничтожать»; узб. йукот, кирг. жогот, казах., к. калп. жоғалт, ойр. дьоголт, туркм. йогалт, тат., башк. югалт «терять», «утрачивать». От çук «нет».
Çавăн пекех пăхăр:
çухалат çухалла çухалли çухар « çухат » çухаткала çухаттар çухату çухи çухрăм