мгла, знойное марево
ăрша вылять — марит обл.
ăрша вĕлкĕшет — марит обл.
ăрша юхать — струится марево
(ы̆ржа), зной и марево во время поспевания ржи. Череп. Пролей-каша. Ăрша вылять — марево. IЬ. Ăрша ― тырă полтараканни. Альш. Çула, тырă вырнă чухне, ăрша пулать. Тырра ăрша пултарать, теççĕ. N. Пĕр кĕтӳçĕ ăршана хăваласа кайнă. Один пастух гнался за маревом. Череп. Ăрша юхат (а не вылят). Марит. || Ржа (Mehlthau, Brand im Getreide). Паас. Пухтел. Мгла, уничтожающая хлеба: бывает тырă пулнă вăхăтра; вĕтелентерет (т. е. сушит; «мăкăрлантарать», т. е. стоит мгла). Тайба. Ăрша тиврĕ (тат. рӓшӓ), туман (мгла) попортила хлеба, задержала их рост, развитие. Трхлб. Тырăсене ăрша ĕнтсе ячĕ. (Тогда бывает плохой налив). IЬ. Паян ăрша. СПВВ. Х. Ăрша(?). Вопрос ― оригинала. || Божество? Т. VI. 7. Ăрша амăшĕ, ăрша хаярĕ.
«зной» «марево». «мгла во время созревания ржи»; башк. ыржа «мгла»; тат. рэшэ «мгла». «сухой туман», «марево».
Çавăн пекех пăхăр:
ăрус ăрускă ăруташлă ăрушча « ăрша » ăршавник ăршалă ăршаллă ăръях ăрычак