1.
опаляться, обгорать
пригорать
алса вутпа ĕнсе кайнă — рукавицы обгорели на огне
2.
выгорать, сгорать (на солнце)
курăк ĕнсе ларнă — трава вся выгорела
◊
ĕнсе пурăн — жить бедно, бедствовать
тлеть, без пламени гореть
ĕнни, çунса пĕтни; хĕвелпе тĕс кайни — выгореть
ĕнт — опалить; обжигать
ĕнте ĕнте хур — напалить
ĕнтĕм — напалился
(ӧ̌н, э̆н), удаваться, быть успешным. М. П. Петр. Пурнăç (= пурăнăç) ĕнсе пурать (= пырать). N. Ман çавна пола ĕç ĕнмерĕ. Благодаря этому у меня не было успеха в деле. Изванк. Пӳртре вут епле шарласа çунат, пурăнăç та, лайăх пурăннă чух, çапла ĕнсе пырат, теççĕ. Как горят в печке дрова, так, говорят, и жизнь, когда живешь хорошо, бьвает успешна. Шибач. Питĕ вăлсенĕн порăнăç ĕнме пуçларĕ çав хĕре исе килсессĕн. После того, как они взяли эту девицу (замуж), у них жизнь поправилась. Сёт-к. Ĕнет, идет удачно. Чертаг. Ĕнчĕ, удалось. IЬ. Ĕнсе порнать. Ему в жизни удача. || Настраиваться. Якейк. Копăс ĕнмеçт. Скрипка не настраивается. || Плодиться. Пшкрт. N. Выльăх-япала çухалсан: йăвăр аллă (= алăлă, алăллă) çынна ан çеклентĕр-ччĕ, выльăх ĕнмест, теççĕ.
(ӧ̌н, э̆н), опаляться, пригорать. Ч.С. Лашайăн тăватă ури те пĕтĕмпех ĕнсе кайнă (от молнии). Моргар. Çӳç ĕнчĕ вăт умĕнче. Волосы спалились у огня. Л. Павлов. Тырăсем (хлеба в поле) пирĕн ĕнсе карĕç пулĕ (от солнца), тет. БАБ. Шăтсанах, е хурт çисе яраччĕ, тет, е, çумăр çумасăр, типсе, ĕнсе каяччĕ, тет. Пшкрт. Кы̆мађа с'ин'џӓ сы̆кман э̆нзӓ ђаjза. Кафтан на печке спалился. IЬ. Пы̆ды̆ хоран с'омн'а э̆нзӓ ларны̆. Каша пригорела к котлу. IЬ. Коркы̆ хӳӓлβӓ э̆нвӓ к┐аjза. Трава сгорела от солнца. || ХЛБ. Ĕн — тлеть? (о навозе). || Жить в скудости. Сред. Юм. Ĕнсе порăнан çавăнта çити-çитми, выçлă-тôтлă. || Быстро сжинаться (о загоне). Шурăм-п. № 19. Ана ĕнет (в разгар жатвы).
Çавăн пекех пăхăр:
ĕмсĕр-шутсăр ĕмтер ĕмчĕк ĕмчĕк-курăк « ĕн » ĕнĕ ĕнĕç Ĕнĕç шывĕ ĕнĕç-кĕпçи ĕнĕçлĕ