прясть
арланă çип — пряжа
çăм арла — прясть шерсть
арласа тултар — напрясть (много)
çип арлакан машина — прядильная машина
арламалли урапа — самопрялка
(арла), i. q. (то же, что) 1. авăрла. Шибач., Пшкрт., Изамб. Т. Якейк. Пасăр (= паçăр) çыхнă кăнтялая арласа пĕтертĕм. Эп кĕçĕр йĕке арларăм. Эп сӳс арласа пĕтертĕм. Сана, ачам, арлама сӳс çитерес çок. Рег. 228. Кăнчала арласа ларать. Сидит и прядет. IЬ. 226. Канчала арласа килет. Попряла и идет домой. Изамб. Т. Чăваш арамĕсем, Пукравран пуçласа, çам арлаççĕ. Начиная с Покрова, чувашки прядут шерсть. Собр. 159. Вĕрен тăрăх ăйăр самăртрăм. (Арласа тултарнă йĕке). Водя на веревке жеребца, я раскормил его. (Веретено с намотанной на него пряжей).
эрләргә
см. авăрла.
Çавăн пекех пăхăр:
арлă-йышлă арлă-пирлĕ арлă-ывăллă арлăх « арла » арлаççи Арлавски арламалли урапа арлан Арлан варĕ