сущ.муж.
архимандрит (арçын мăнастирĕн пуçлăхĕ)
м. архимандрит (мăнастир пуçлăхĕ).
архимандрит (христиансен — арçын мăнастирĕн пуçлăхĕ)
п.с. Священник-манахăн (иерома-нахăн) чи сумлă ячĕ; пысăк мăнастирĕн настоятелĕ (пуçлăхĕ). 1807 çулта Бичурина, ... Сретенски монастырь архимандричĕ туса, Китая яраççĕ. ЧК, 1958, 76 с. Ларăва комитет членĕ Савватий архимандрит (арçынсен мăнастирĕн настоятелĕ) ... хутшăнчĕ. ÇХ, 1999, 11 /, 3 с. Христос тĕнĕ çуралнăранпа 2000 çул çитнĕ ятпа Арсений архиепископпа Вениамин архимандрит ... инвалид ачасене Мускава чĕннĕ. ÇХ, 2000, 37 /, 8 с.
— ВЧС, 1971, 33 с.; Никольский, 1909, 23 с.
аслă монах. Гурiй архiерей болзассын сöргоннэ 1555 сöлда икке архимандритъ (асла монах) – Варсонофiй, Германъ ятлызанэ – номай священниксэнэ таврашшэмбэ ильзэ Москавран Хозана быны [Сöлдалык 1873:55].
Çавăн пекех пăхăр:
архивист архивный архиепископ архиерей « архимандрит » архипелаг архистратиг архитектор архитектура арцелла