(атруска), stolo, отросток. См. утрускă. Кам. Вр. † Ай, шав вăрман, шав вăрман! Мĕшĕн-кăна шавлать çав вăрман? — Çĕнĕрен атруска янăран. Ах, шумный лес, шумный лес! Что это он так шумит? — Оттого, что он пускает новые отростки. Ст. Чек. Йывăçа кассан, йывăç тĕпĕнчен атруска каят. Если срубить дерево, то от его корня пойдут новые отростки. Ib. Çав йывăç атруска янă. Это дерево пустило побеги (от корня). || N. Кам та кам, пирвайхи арăмĕ вилсен, авланса, ача-пăчалă пулсан: вăл çĕнĕрен атруска янă, теççĕ. «Тимакка çĕнĕрен атруска ячĕ». Если кто-либо женится после смерти первой жены на другой и у него родятся дети, то про него говорят, что он пустил новые отростки. «Тимофей пустил новые отростки».
Çавăн пекех пăхăр:
атракцион атрас атрибут атрибутлă « атруска » атрускалан атсĕмĕр атсĕмри атсамăр атсем