1.
башня
башенный
башня сехечĕ — башенные часы
башньăллă кран — башенный кран
силоса башняра усрани — башенный способ хранения силоса
2. воен.
башня
башенный
танк башни — башня танка
сущ.жен.
1. башня (ансăр та çӳллĕ хуралтă); телевизионная башня телевидени башни; водонапорная башня шыв уçлакан башня
2. башня (тупă вырнаçтарнă хӳтлĕх); башня танка танк башни
глаг. несов. (син. укачивать)
лăпкаса юрла, юрласа çыврат; баюкать ребёнка ачана юрласа çыврат
род. мн. башен башня (1. пĕчĕк чӳречеллĕ, юпа евĕрлĕ çӳллĕ чул пӳрт; ĕлĕк башньăсем крепость стенисем çинче пулнă; 2. çар карапĕсем, танксем çинчи тупăсем лартмалли броньăллă башня).
ж. башня (1. çӳллĕ çурт; 2. воен. танк е карап çинче тупă вырнаçтармалли çӳллĕ вырăн).
çӳлĕ çурт. Хĕрне чун пек юратса Диоскор хĕрĕ валли пĕр çӳлĕ çурт (башня) тутарнă <…> [Житие 1902:1].
Çавăн пекех пăхăр:
башлык башмак башмачник башнĕ « башня » баю баюкать баян баянçă баянист