сущ.сред. (син. добро, благополучие)
ырлăх, тивлет; трудиться на благо народа халăх ырлăхĕшĕн тăрăшса ĕçле
ырлăх, пуянлăх; трудиться на благо общества общество ырлăхĕшĕн тăрăшса, вăй хурса ĕçле.
с. 1. ырлăх, телей, тивлет; на благо Родины Тăван çĕршыв ырлăхĕшĕн; 2. мн. блага пур тĕрлĕ ырлăх; материальные блага ырлăх-пурлăх; наслаждаться благами жизни ырлăх курса (е рехетленсе) пурăн; ◇ всех благ! телейлĕ пул!; не соглашусь ни за какие блага! тем парсан та килĕшместĕп!
союз разг. та, те; ырра, телее, юрать; доехали хорошо, благо погода прояснилась чиперех çитрĕмĕр, телеĕ, çанталăкĕ те уяртрĕ.
Çавăн пекех пăхăр:
бифштекс бицепс бич бичевать « благо » благовест Благовещение благовидный благоволить благовоспитанный