1.
удочка
вăлта йĕппи — крючок (рыболовный)
вăлта çиппи — рыболовная леса
вăлта хулкки — поплавок
вăлта хулли — удилище
вăлта аври — удилище
вăлта яр — закинуть удочку
вăлтапа тыт — ловить на удочку
2.
крючок (рыболовный)
вăлта чĕми — бородка крючка
вăлтана ăман тир — насадить на крючок червя
удочка, крючек
вăлтапа пулă тытать — ловит удочкой рыбу
вăлтапа тытни — уженье рыбы
вăлтапа пулă тытакан килчĕ — удильщик пришел
вăлта йар — удить
(вы̆лда), удочка. Сюгал-Яуш. Анчах кайма вăлтасене пуçтарса çыхрăмăр та, çирам (siс!) хĕрне хăпаратăпăр. Ib. Унтан тата вăлтасене сӳтрĕмĕр те, кайлах пулă тытма тапратрăмăр. Чаду-к. Эпир пĕр вырăна пытăмăр та, унта вăлтасем çине уман (= ăман) чиксе, шыва ятăмăр. Н. Седяк. Вăлта — уда. Кн. для чт. I, 1907,32. Ăна (ыраш-пĕтрине) валтаран илнĕ те, витрене янă.
кармак
«удочка»; тур., туркм. олта «удочка». И. П. Павлов производит от глагола вăлт «выведывать обманом», «обманывать» (МГ 253).
Çавăн пекех пăхăр:
вăлтăрка вăлтăрт вăлтăрт-валтăрт вăлтăртат « вăлта » вăлта çиппи вăлта йар вăлта лапти вăлта хăми вăлта хĕлĕх