Шырав: вăт

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

частица разг.
вот
вăт мĕн туса хутăн эсĕ! — вот что ты наделал!
вăт çапла — так-то вот
вăт-вăт — усил. от вăт
вăт-вăт, çапла кирлĕ-ха ăна! — вот-вот, так ему и надо!

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

(вы̆т), огонь. См. вут. Тюрл. Вăтта вăйсăрĕнче сӳнтерме хошна. (Послов.). М. Васильев. № 3,17. Питне пăхсан — сар чечек, ĕçрен-мĕнтен — вăт тохнă (она жива как огонь). Сред. Юм. Вăт кôтĕнче ан тар. Не стой около огня. Õн халь ăшра вăт çôнать, хăйĕн, каккуй сан хуйху! Он теперь сам очень горюет (как в пламени горит), ему не до тебя. Ib. Пит ĕçес килет, текен çынна кôлса: çăварне вăт хыпнă, теççĕ. Ib. Ах тôр, çавăн чôхне пит вăтантăм, пĕтĕмпе питрен-куçран вăт тôхрĕ пôљ. Ib. Вăт пик харсăр, тесе, пит харсăр çынна калаççĕ (т. е. говорят про проворного в работе). Ib. Вăт куçне шыв! Пошар тõхнине кӧ̌рсан, çапла калаççĕ.

дрова; склоняется так же, как вăт «огонь»: вăт, вăтăн, вăтта. См. вутă, вут. Сред. Юм.

(вы̆т), вот (с русского). Янш.-Норв. КС. Вăт мĕн турĕ, тет. Абыз. Эпир вăт çапла тăвар. А мы вот так сделаем. СТИК. Вăт çуннă! (чтобы ему сгореть!). Мĕн туса хучĕ мана ку! (т. е. что он наделал со мною!). Ib. Вăт çуннă! Телей сана! (счастье, чорт возьми, тебе! Привычная фраза на языке некоторых лиц). Ib. Вăт тĕнче! = вăт атсем! («выражается удивление по поводу необычайного случая»). Ib. Вăт тĕнче! Ашшĕ-амăшĕ мăнашкалă аван, тирпейлĕ ăслă çынсем, ачи-пăчи такшине кайса хунă! (Ача ашшĕне-и, амăшне-и хурат. Ребенок обыкновенно родится в отца или в мать).

(вы̆т), ведь. Чебокс.

Çавăн пекех пăхăр:

вăслат вăслаттар вăслату вăсси-вăсси « вăт » вăт хĕрри вăт-çавринкка вăт-кăвар вăт-касси вăт-чôљ