Шырав: вăта

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

середина, средняя часть

средний
хир вăтинче — в середине поля
вăта кас — 1) средняя улица 2) средняя часть улицы
вăта миме — анат. средний мозг
вăта пӳрне — средний палец
вăта çĕр — середина, центр
вăтаран тат — разорвать, разрезать пополам

Чăвашла-вырăсла словарь (1919)

середина
вăта пӳрне — средний палец

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

середина. Ч.П. Çеçен хир вăтине çарăк акрăм. Ib. Çеçен хир вăтăнче (= вăтинче) çавра кӳл. N. Çеçен хир вăтинче çырла лапĕ. (Хĕр йĕрри). Юрк. † Вăта таран (пополам) татнă çĕлен мар. Ст. Айб. † Тусăм, уйăрăлатпăр иксĕмĕр вăта таран каснă улма пек. Турх. Аллă ик эрне хушшинче санăн вăту кунĕнче, йывăç пахчи ăшĕнче... тăрать-чĕ (обращается со словами к асап эрни). N. Ăна вăта таран касса татĕç. N. Вăта таран касса çуртар.

Чăвашла-тутарла словарь (1994)

, вăтам урта, уртача

Чӑваш чӗлхин этимологи словарĕ (1964)

«середина», «средняя часть», «средний»; вăта пӳрне «средний палец»; др. тюрк. орту, МК, кирг., алт. В, ойр, орто, АФТ, тефс. XII—XIII вв., азерб., туркм., тур., казах., к. калп., ног., кумык, орта, узб., тат., башк. урта, хак. орты «середина»; «средний»; в чув. в — протет., ар выпало; ср. шаши < шăршивитле < виртлепатăм < партăм и т. д.

Çавăн пекех пăхăр:

вăтăрмĕш вăтăрсăмăр вăтăрсăр вăтăрчăк « вăта » вăта çĕрти пăрăс вăта çĕрти чул шăтăкĕ Вăта Çунан вăта йăран вăта коккăр