1. подр. —
о вращении, круговых движениях
2. подр. —
о порхании, неровном полете
çулçăсем вĕлтĕр вĕçсе анаççĕ — кружась, падают листья
3. подр. —
о неярких вспышках, о слабом сверкании
таçта çиçĕм вĕлтĕр çиçсе илчĕ — где-то сверкнула молния
вĕлтĕр-вĕлтĕр —
1) усил. от вĕлтĕр
сывлăшра типĕ çулçăсем вĕлтĕр-вĕлтĕр вĕçеççĕ — в воздухе кружатся сухие листья
2) мелкий, некрупный
вĕлтĕр хумсем — мелкие волны, зыбь
3) слабый, хилый, чахлый
вĕлтĕр курăк — чахлая травка
подр. сложному, мелкому и частому волнообразному колебанию. Шел. 20. Çӳлте тарай тутрисем вĕлтĕр-вĕлтĕр вĕçеччĕç. Ядр. † Лен(т)тĕ хăю варли-ччĕ; вĕлтĕр вĕçсе тухин-ччĕ, çуна çине ӳкин-ччĕ! Турх. Ун умĕнчен (перед ним) шăрчăк вĕлтĕр тăвать: утă айне кĕрет те, çухалать. Хыпар № 25, 1906. Пĕр эпĕ анчах чавса (у др. чавси) çĕтĕк кĕпепе, çĕтĕк-çатăк сăхманпа вĕлтĕр-вĕлтĕр çӳретĕп. Тĕлĕнмелле! Юрк. † Улăхмăттăм çӳлĕ ту çине, вĕлтĕр вĕçен укçи пур. Альш. Ыраш пусси хĕррипе татăк кутлă кĕсрипе (на куцой кобыле) вĕлтĕр-вĕлтĕр чуптарать. (Маленькая лошаденка бежит мелкими, но быстрыми шажками). Ст. Айб. † Вĕлтĕр-вĕлтĕр пӳркенчĕк, вĕççе ӳкессĕн туйăнать (в Янш.-Норв. «вĕççе ӳкмин лайăх-чĕ»). Синьял. † Вĕлтĕр-вĕлтĕр вĕçмешкĕн вĕрене çулçи мар эпир. М. П. Петр. Вĕлтĕр-вĕлтĕр, подр. колеблющемуся полету древесного листка. Альш. Тухса пĕтеççĕ пурте (выходят из круга через «ворота»), каллах çавра, пĕр хутлă-кăна карта пулать хай вăйă (хоровод). Вĕлтĕр-вĕлтĕр вĕлтĕртетсе-кăна тăрать вăйă. СТИК. Хăш чухне юр лапкăн-лапкăн (хлопьями) çăват. Хĕвеллĕ кун вара, çӳлелле пăхсан, хурт ушкăнĕ пек вĕлтĕр-вĕлтĕр веççе анакан юрсене куратăн. См. МКП. 58.
Çавăн пекех пăхăр:
вĕллелĕх вĕлт вĕлт-валть вĕлт-велт « вĕлтĕр » вĕлтĕр-велтĕр вĕлтĕрен вĕлтĕрен ăшĕнчи вĕлтĕрен çинчен тупни вĕлтĕрен çинчи