1.
легкий, невесомый
вĕлтĕркке япала — легкая вещь
2.
непрочный
тонкий
унăн пуçĕнче вĕлтĕркке тутăр — на голове у нее тоненький платочек
3. перен.
легкомысленный, ветреный
вĕлтĕркке каччă — легкомысленный парень
4.
мягкий и редкий (о волосах)
слабый, хилый, чахлый (о всходах)
вĕлтĕркке сухал — мягкая и редкая борода
5.
вĕлтĕркке — мелкие серебряные монеты, подвешиваемые к браслету
6. диал.
тонкий наружный слой бересты
(-ккэ, к'к'э), легковесный. СТИК. Пит вĕлтĕркке çын = çăмăлкка (легкомысленный), вĕçкĕн (хвальбишка), чечен (франт), тĕрексĕр (слабый) çын. Ib. Вĕлтĕркке япала = çăмăл япала. || Сред. Юм. Кăçалхи тыр (хлеб) пит начар полнă, кăш (= хăш) тĕлте пит вĕлтĕркке (низкорослый и редкий). || Мягкий и легкопутающийся. Чуратч. Вĕлтĕркке çӳç, вĕлтĕркке сухал. || То же, что вĕлтĕркĕç. || Плоский камень, пускаемый для забавы по поверхности воды (иначе ― йĕкерчĕ).
Çавăн пекех пăхăр:
вĕлтĕренлĕх вĕлтĕркĕç вĕлтĕрке вĕлтĕрке пыçхи « вĕлтĕркке » вĕлтĕркки вĕлтĕрр вĕлтĕрт вĕлтĕртĕк вĕлтĕртет