возвр. и страд.
1.
опаливаться, обжигаться
вутпа вĕтелен — обжечься огнем
тырă шăрăхпа вĕтеленчĕ — хлеба спалило зноем
2.
жариться, поджариваться
çатма çинче аш вĕтеленет — на сковороде поджаривается мясо
3.
гореть, зудеть
çан-çурăм хурт сăхнă пек вĕтеленсе тăрать — все тело горит, словно от укусов пчел
4. перен.
торопиться, суетиться
проявлять беспокойство
ĕçе вăхăтра пĕтересшĕн вĕтелен — спешить закончить работу к сроку
спалиться, опалиться, сжечься, обжечься. || В перен. см. Сала 188°. Кĕçĕнни каларĕ тет: эй вĕтеленнĕсем! (дряни) сиртен пулать-и ăна илсе кĕресси! || Беспокоиться. К.-Кушки. Амăшĕ вĕтеленет: мĕнле ађамсене пăхса ярас-ши? тет. || Абаш. Вĕтелен ― горячо делать дело. Сред. Юм. Вĕтеленсе çӳрет тесе, пит васкаса çӳрекен çынна, пит вĕрире ніçта кайса кĕме аптăранă çынна калаççĕ. Ib. Вĕтеленет = вĕтеленсе çӳрет, старается. Изамб. Т. Мĕн тата вĕтеленетĕн? Что ты горячку-то порешь? Орау. Вĕтелен, торопиться. Ib. Чейлĕх парассине кĕтсе, çын пырса кĕрсенех тумтірне хывса çакашшăн вĕтеленсе тăрать (о швейцаре). СТИК. Мĕн ес кунта вут тивнĕ пек вĕтеленсе çӳренн? (слишком торопишься, не знаешь, куда сунуться). || Сред. Юм. Мĕн çерçи пик вĕтеленсе тôхрăн? (Сиввĕ чôхне начар тôмтирпе тôла тôхсан калаççĕ).
Çавăн пекех пăхăр:
вĕтĕрти-курăк вĕтел вĕтелĕх вĕтеле « вĕтелен » вĕтелентер вĕтеленӳ вĕтеленчĕк вĕтет вĕтеш