доля, часть
(вал’э̆), часть, доля. N. Ой, тет, патша, тет, валĕ пама пуçларĕ, тет: килĕр корак-çăкан! тет. Вăл çитрĕ те, пĕр оя тохрĕ те, касрĕ те прахрĕ. Корак-çăкан çиса ярчĕ (кобылу). || Части мяса в вареве. Курм. Валлипа çи ес! Ты ешь с мясом!
«доля», «часть», «пай»; др. тюрк., тув. ӳлӳг «часть»» «доля»; «удел»; «судьба»; МК, КБ, Замахш., чаг., кирг., уйг.. туркм., кумык. ӳлӳш узб. улуш, тур. ӳлеш, ойр. ӳлӳ, ӳлеш, якут. ӳлӳ, ооолӳ казах., к. калп. ӳлес, ног. ӳлис, тат. ӧлеш, башк. ӧлӧш «доля», «часть», «пай». Образовано с помощью аффикса -ĕ от глагола *вале: валĕ + ĕ > валĕвалем, __валеç__.
Çавăн пекех пăхăр:
вал-каски вал-пуç тимри вал3 валăн çунат пуçĕ « валĕ » Валĕ-Порат валĕç валĕçу валĕм валĕм-хуçа