прил., властно нареч.
1. власть -ĕ; властные полномочия государственных органов патшалăх органĕсен власть полномочийĕсем;
2. кăра, хыта кăмăлла; он властный человек вăл хытă кăмăлла çын ♦ не властен над собой хăйне хăй чараймасть
çынсене хăйне итлеттерекен, пăхăнтаракан (ҫын); властный голос пăхăнтаракан сасă.
прил. 1. (покоряющий) пăхăнтаракан, пăхăнтаруллă; властное чувство пăхăнтаракан туйăм; он не властен над нами вăл пирĕнпе хуçа мар, эпир ăна пăхăнмастпăр; я не властен так поступать манăн ун пек тума ирĕк çук; 2. (склонный властвовать) итлеттерме (е пăхăнтарма, хушма) пултаракан (çын); властный характер хăйне пăхăнтаракан характер.
Çавăн пекех пăхăр:
влажнеть влажность влажный властитель « властный » властолюбивый власть влево влетать влететь