1. сущ.жен.
1. (ант. безволие) çирĕп кăмăл; воспитывать силу воли кăмăла çирĕплет
2. (син. стремление) ăнтăлу, тăрăшу, кăмăл; ăнтăлни, тăрăшни; воля к победе çĕнтерме ăнтăлни
3. (син. требование) ирĕк, хушу; хушни; он исполнил волю родителей вăл ашшĕ-амăшĕ хушнă пек тунă ♦ волею случая ăнсăртран; это не в нашей воле ку пирĕнтен килмест
2. сущ.жен. (син. свобода; ант. неволя)
ирĕк, ирĕклĕх; выйти на волю ирĕке тух
1. пĕр-пĕр ĕçе е тĕллеве пурнăçлама пултарни; человек с большой волей шутланă ĕçе тума пултаракан çын; 2. хушни, ыйтни, кăмăл; надо считаться с волей народа халăх ирĕкне, халăх ыйтнине шута илес пулать; 3. ирĕк, ирĕклĕх; выпустить на волю ирĕке кăларса яр.
ж. 1. кăмăл çирĕплĕхĕ (лартнă тĕллеве е тытнă шухăша пурнăçлама пултарни); 2. (желание) кăмăл, ирĕк, ху тăвас тени; сделать по своей воле хăвăн ирĕкӳпе ту; последняя воля кого-л. çыннăн юлашки кăмăлĕ; 3. (свобода) ирĕк, ирĕклĕх; вырваться на волю ирĕке тух; на воле ирĕкре; ◇ воля ваша хăвăр ирĕкĕр; дать волю рукам 1) (бить) алла çӳле çĕкле (çапасшăн); 2) (трогать, хватать) тыткала; по воле волн хум юххипе.
Çавăн пекех пăхăр:
вольфрамлă волюнтаризм волюнтарист волюнтаристский « воля » вом вомбат Вомкасси вомпă Вомпăкасси