глаг. несов.
1. çун, çунса кай; горящий костёр çунакан кăвайт; в печи горят дрова кăмакара вутă çунать
2. 1 и 2 л. не употр. çун, çутал, çуталса тăр; в окне горит свет кантăкра çутă çунать; лампочка не горит лампочка çунмасть
3. (син. краснеть, румяниться) хĕрел, хĕремеслен; лицо горит на морозе сăн-пит сивĕпе хĕрелсе кайнă
4. (син. сверкать, блестеть) çун, çутал, йăлкăш, çуталса тăр; заря горит шурăмпуç çуталать; его глаза горят радостью унăн куçĕнче савăнăç йăлкăшать
5. чем и от чего çун, хĕрӳлен, хĕмлен; в сердце горит любовь чĕрере юрату хĕмленет; гореть от любопытства пĕлесшĕн çун ♦ гореть на работе хавхаланса ĕçле; больной весь горит чирлĕ çын вĕриленсе кайнă; сено горит в копнах утă капанĕ хĕрет; план горит план путланать; душа горит чун ыратать; работа горит в руках ĕçĕ ăнса пырать; гореть от стыда намăсланса пĕт
-рю, -ришь несов. ҫун (вутӑ), хӗр (утӑ), йӑлтӑртатса тӑр (куҫсем), хӗрел; гореть желанием тӗмсӗл, мӗн те пулин тӑвасшӑн ҫун; гореть от стыда намӑсланнипе хĕрел.
несов. 1. çун; гореть в огне вутра çун; печка горит кăмака çунать; лампа горит ярко лампа çутă çунать; 2. (быть в жару) вĕрилен, пĕçер, пĕçертсе пăрах; рана горит суран пĕçерет; 3. (краснеть) пиç, пĕçер, хĕрел; лицо горит пит пĕçерсе тăрать; 4. (сверкать ярким блеском) йăлтăртат, çиçсе тăр, çуталса тăр; горит вечерняя заря каçхи шуçăм çиçет; его глаза горят куçĕсем ун çиçсе тăраççĕ; 5. чем, перен. (быть охваченным сильным чувством) çун, тĕмсĕл; гореть ненавистью çав тери курайми пул, курайманлăхпа çунса тăр; гореть любовью хĕрӳллĕн юрат; гореть желанием тĕмсĕл, мĕн те пулин тăвасшăн çун; 6. (преть) хĕр, пĕçерекен пул; сено горит в копнах купари утă хĕрсе кайнă; горит душа (или сердце) горит чĕре (е чун) хыпса тăрать (хумханнипе, пăлханнипе); дело (или работа) горит в руках ĕç вĕресе кăна тăрать; земля горит под ногами каялла пăхмасăр тăр; ниçта кайса кĕме ан пĕл; не горит çунмасть (васкама сăлтав çук).
Çавăн пекех пăхăр:
горелки горелый горение горестный « гореть » горечь горизонт горизонталлĕ горизонталь горизонтальный