прил., горько нареч.
1. (ант. сладкий) йӳçĕ, йӳçĕ тутăллă; горькое лекарство йӳçĕ эмел; во рту горько çăварта йӳçĕ тутă калать
2. (син. горестный, печальный; ант. радостный) хурлăхлă, хурлă, хуйхăллă, тертлĕ; горькие слёзы хурлăхлă куççуль; ему выпала горькая доля унăн шăпи тертлĕ пулчĕ ♦ Горько! Йӳçĕ! (туйра çамрăк мăшăра чуптутарма кăшкăрни)
1. йӳҫӗ; 2. телейсӗр, начар, хуйхӑллӑ; горькая доля телейсӗр шӑпа.
прил. 1. (на вкус) йӳçĕ, йӳç; горькое лекарство йӳçĕ эмел; 2. (тяжёлый, горестный) йывăр, хуйхăллă, хурлăхлă, телейсĕр, асаплă; горькая доля йывăр шăпа; горькая правда асаплă чăнлăх; горькие слёзы вĕри куççуль; горький смех хурлăхлă кулă; 3. разг. (несчастный) мĕскĕн, телейсĕр; горький сирота мĕскĕн тăлăх; 4. в знач. сущ. горькая ж. эрех (шурри); ◇ горький пьяница ĕçке ернĕ çын; горе горькое йывăр хуйхă; горький опыт тӳссе курни; горькая чаша инкек, асап; пить горькую ĕçке ярăн.
Çавăн пекех пăхăр:
горчица горчичник горшечник горшок « горький » горьковатый горючее горючесть горючи горючий