сущ.муж., множ. грехи
çылăх, айăп; впасть в грех çылăха кĕр; отпущение грехов çылăх каçарттарни (чиркӳре) ♦ как на грех инкеке; с грехом пополам аран-аран; не грех бы пăсмĕччĕ, юрĕччĕ; нечего греха таить пытармалли çук
ҫылӑх; как на грех ятарласа тенӗ пекех; с грехом пополам аран-аран; что греха таить мӗн пытармалли пур.
м. 1. рел. çылăх; впасть в грех çылăха кĕр; 2. (недостаток) айăп, йăнăш, çитменлĕх; отвечать за чужие грехи çын айăпĕшĕн ответ тыт; 3. в знач. сказ. с неопр. разг. аван мар, лайăх мар, çылăх; грех обманывать других çынна улталама çылăх; ◇ как на грех инкеке; от греха подальше инкек-синкекрен катана тар; с грехом пополам аран-аран; что (или нечего) греха таить мĕн пытарас, йышăнас пулать.
Çавăн пекех пăхăр:
Гренланди тюленĕ грести греть греться « грех » грецкий гречиха гречишный гречневый грешить