1. частица
1. утвердительная çапла, ийя, ара; Ты его знаешь? — Да Эсĕ ăна пĕлетĕн-и? — Ийя
2. вопросительная чăнах-и, апла-и, мĕн; Он приехал. — Да? Вăл килнĕ. — Чăнах-и?
3. в знач. «пусть» пултăр; Да здравствует дружба народов! Халăхсен туслăхĕ сывă пултăр!
2. союз
1. соединительный (син. и) тата, та, те; -па (-пе); в нашем лесу растут сосна да ель пирĕн вăрманта хырпа чăрăш ӳсеççĕ
2. присоединительный (син. вдобавок) тата, çитменнине; Было холодно. Да ещё дождь пошёл Çанталăк сивĕччĕ. Çитменнине тата çумăр çума пуçларĕ
3. противительный (син. но, однако) анчах; та (те); Он способный, да ленивый Вăл пултаруллă, анчах кахал
1 частица чӑн, чӑнах; ҫапла, ара.
2 союз тата, анчах; да ещё ҫитменнине тата; шёл я ночью один, да ещё лесом эпӗ ҫӗрле пӗчченех, ҫитменнине тата вӑрманпа пыраттӑм.
частица 1. утв. ара, çапла, ийя; все пришли? — Да пурте килчĕç-и? — Ийя; 2. вопр. чăнах-и, чăнах-и вара, апла-ши, мĕн?; он приехал. — Да? вăл килчĕ. — Чăнах-и?; Иванов! — Да? Иванов! — Мĕн?; 3. (так, действительно) ийя, çапла, çапла çав, çапла ĕнтĕ, тĕрĕс, чăн; да, хорошие теперь времена самани халĕ аван ĕнтĕ; 4. в сочет. с гл. 3 л. наст. и буд. вр. (пусть) ⸗тăр [⸗тĕр]; да здравствует мир! сывă пултăр мир!; 5. усил. ⸗ах [⸗ех], ⸗сам [⸗сем], тата; да не может быть! çук, пулма пултараймастех!; да помогите же ему пулăшсамăр ĕнтĕ ăна.
союз 1. соед. тата, ⸗па [⸗пе], ⸗пала [⸗пеле), ⸗та [⸗те]; он да я вăл тата эпĕ; сосна да осина хырпа ăвăç, хыр та ăвăç; 2. присоед. тата, çитменнине тата; шёл я ночью, да ещё лесом çĕрле, çитменнине тата вăрманпа пыраттăм; 3. против. анчах; ⸗та [⸗те]; мы хотели уехать, да раздумали эпир каяс тенĕччĕ, анчах кайран урăхла шут тытрăмăр; ◇ да и... союз ⸗та [⸗те], тепĕр тесен, çитменнине тата; он залез в угол да и сидит там вăл кетессе хĕсĕннĕ те ларать; да и только кăна, çеç, анчах; нет-нет да и... вăхăтран вăхăта, хутран-ситрен.
Çавăн пекех пăхăр:
гуще гэкачепист гэс гюрза « да » давать даваться давеча Давид пăланĕ давить