прил.
1. (син. обжигающий) çунтаракан, пĕçертекен; жгучие лучи солнца хĕвелĕн çунтаракан пайăркисем; жгучий перец хаяр пăрăç; жгучая боль хытă ыратни
2. (син. острый) чĕрене касакан, чуна ыраттаракан; жгучий интерес çав тери кăсăкланни ♦ жгучий брюнет хуп-хура çӳçлĕ çын; жгучие слёзы вĕри куççуль
1. пӗҫерекен, пӗҫертсе илекен, питӗ вĕри (хӗвел); жгучая крапива вӗтелекен вӗлтрен; 2. питӗ кирлӗ (ыйту).
прил. 1. çунтаракан, пĕçерекен, пĕçертекен; 2. (причиняющий боль) вĕтелекен; пĕçертекен, çунтаракан; çав тери, питĕ; жгучая крапива вĕтелекен (е пĕçертекен) вĕлтрен; жгучая боль питĕ ыратни; жгучий мороз шартлама сивĕ; 3. (остро переживаемый) чĕрене касакан, чуна ыраттаракан (хуйхă, мăшкăл); ◇ жгучий брюнет йĕпкĕн хура çӳçлĕ çын; жгучий вопрос пурне те хумхантаракан ыйту; жгучие слёзы вĕри куççуль.
Çавăн пекех пăхăр:
жаться жвачка жвачные жгут « жгучий » ждать же жёваный жевательный жевать