глаг. сов.
1. (ант. выйти) кĕр; зайти в дом пӳрте кĕр
2. (син. посетить) кĕрсе тух; зайти на минутку йăпăртлăха кĕрсе тух ♦ солнце зашло хĕвел анса ларчĕ; зайти сбоку айккинчен çаврăнса пыр; зашёл разговор калаçу пуçланчĕ; дело зашло слишком далеко ĕç чĕрре кĕрсе кайрĕ
см. заходить.
сов. 1. (прийти, посетить, наведаться) кĕр, кĕрсе тух; зайти к товарищу юлташ патне кĕр; зайти за ребёнком в ясли ача илме яслине кĕрсе тух; коза зашла в огород качака пахчана кĕрсе кайнă; 2. (уйти далеко) кĕр, кĕрсе кай; зайти в глубь леса вăрман варрине кĕрсе кай; 3. (обойти) çаврăнса кĕр (е пыр, тух); зайти в тыл хыçне çаврăнса тух; 4. (скрыться за чем-л.) пытан, кĕрсе пытан (е çухал); солнце зашло за тучку хĕвел пĕлĕт хыçне кĕрсе çухалчĕ; 5. (закатиться — о небесных светилах) ан, анса лар; солнце зашло хĕвел анчĕ; 6. (возникнуть, начаться — о речи) пуçланса (е тапранса) кай, тухса кай; речь зашла о книгах калаçу кĕнекесем çинчен пуçланса кайрĕ; спор зашёл о политике тавлашу политика пирки тухса кайрĕ; ◇ дело зашло слишком далеко ĕç ытла та шала кĕрсе кайрĕ; беседа зашла за полночь калаçу çурçĕр иртичченех пычĕ.
Çавăн пекех пăхăр:
заинтересоваться заискивать зайка займодержатель « зайти » зайчиха зайчонок закабаление закабалить закадычный