сущ.жен.
турăш (христиан тĕнĕнче — турă е çветтуй сăнĕ, ӳкерчĕкĕ); молиться на икону турăша пуççап
ж. турăш.
турăш (православипе католик тĕнĕнче — Иисус Христоспа Турă Амăшĕн тата çветтуйсен сăваплă шутланакан ӳкерчĕкĕсем); икона Казанской божьей Матери Турă Амăшĕн Хусан турăшĕ
турăш; таса сăн. Çав икона (турăш) халь те Ишек чирĕкинчех ларать; халь ĕнтĕ вăл турăша пĕтĕмпе ылттăнласа пĕтерсе иконостас ăшне лартнă [Житие 1879:43]; Иоанн аллине илсе килне тавăрăннă та кĕлĕ пӳлĕмне кĕрсе касса татнă аллине ĕлĕкхи вырăнне лартнă та Турă Амăшĕ сăнĕ (икона) умне чăркуçланса ларса куç çулĕпе ак çапла каласа кĕл тунă <…> [Училище 1892:11]; Çапла каласан вăл ухă илсе св. Георгийĕн таса сăнне (иконана) ухăпа тĕллесе пенĕ [Училище 1892:12]; Хресченсем хăйсен нушисем çинчен каласа пĕтерсен вĕсем илсе [пынă] турăша (икона) хăй аллине илсен Патша вĕсене [каланă:] «Тавтапуç сире Мана хисеплесе килнĕшĕн <…>» тенĕ [Хыпар 1906, № 9:136].
Çавăн пекех пăхăр:
иккен иккун иклет иклеттер « икона » иконостас икота икотник икра икрина