1.
вызывать брезгливость, отвращение
2.
надоедать, докучать
йĕрĕнтерекен — надоедливый
йĕрĕнтерсе çитер — надоесть вконец
йĕрĕнтерсе пĕтер — надоесть вконец
вызывать брезгливость, отвращение. Могонин. Килте йĕрĕнтерекен çын пулат. || Надоедать, докучать. Панклеи. Старик! çав атана тытса кил-ха, ахальăн вăл çаплах йĕрĕнтерет, тет карчăкки старика. N. Ыйта-ыйта йĕрĕнтерчĕ (наскучил). Ст. Чек. Çапла кала-кала, улпутăн хăлхине йĕрĕнтерсе пĕтерет (надоел). НАК. Ача-пăча çук çынсем: пирĕн çынсем патне никам та кайса çисе çӳрекен çук, тесе, кӳртмеççĕ те (не: впускают ребят, которые «сурăх ури чупаççĕ»), вĕсене вара: пӳтеккӳ шăнтăр! пӳтеккӳ шăнтăр! тесе, йĕрĕнтереççĕ. (Сурăх ури). Собр. Йӳрĕк калать, тет: ан йĕрĕнтер (не надоедай), çăвăратăп-ха, тесе каларĕ, тет.
Çавăн пекех пăхăр:
йĕрĕм йĕрĕм-йăнăшăм йĕрĕн Йĕрĕнке « йĕрĕнтер » йĕрĕнтермĕш йĕрĕнӳ йĕрĕнӳллĕ йĕрĕнӳллĕн йĕрĕнчĕк