1.
подражание звуку, возникающему при рассыпании гороха, орехов и т. п.
2. подр. —
о дроблении, разбивании вдребезги
чул кăпăр саланса кайрĕ — камень разлетелся вдребезги
кăпăрр — усил. от кăпăр 1, 2
3. подр. —
о дружном, быстром действии
ачасем кăпăр пухăнчĕç — дети вмиг собрались вместе
(кы̆бы̆р), подр. шуршанию материи. Б. Олг. Ай, тет, ку, тет, пир холăм, тет; кăпăртатат, кăпар-кăпăр-кăпăр, тет. Тюрл. Хота тытсан, кăпăртатать (= кăпăр-кăпăр тăвать, т. е. шуршит). Сятра: кŏβŏр! кŏβŏр! силэр'э̆ (о стряхивании одежды в резонирующем пространстве). Срв. лост! лост! || В см. прилаг. ЧП. Кăпăр-кăпăр тумтирне тĕтĕм-сĕрĕм тиврĕ пулĕ (легкую, хорошую; о летней одежде). Якейк. † Кăпăр-кăпăр катан пир, саппанлăх та кирлă (= кирлĕ) мар, шопăрлăх та кирлă мар. || Живо, быстро, скоро. Якейк. Вот кăпăр (очень скоро) çонса пĕттĕр (о сухих дровах). Кушакпа автан, 5. Çийĕнчи хура тумтирне кăпăр-кăпăр хывса пăрахать.
Çавăн пекех пăхăр:
кăпăлă кăпăллă кăпăлт кăпăлчал « кăпăр » кăпăр-кăпăр кăпăр-капăр кăпăркка кăпăрр кăпăрт