уст.
свидетель (на суде)
свидетельский
хӳтĕлекен енĕн кĕнтелемĕ — свидетель защиты
кĕнтелем кăтартнисем — свидетельские показания
кĕнтелем пул — выступать в качестве свидетеля
кĕнтелеме суда чĕнсе ил — вызвать в суд свидетеля
(к'э̆н'дэл'эм), свидетель. Бел. Кайран Левруш пичче сута пачĕ те, пире иксĕмĕре кĕнтелем турĕ (выставил свидетелями). Ib. Хыт-хура! (назв. раст.) кĕнтелем пул, вĕлереççĕ! (Призвал в свидетели траву).
ч.с. Мĕн пулса иртнине куçăн курнă çын (е урăх сăпат); свидетель, тынă. Священниксемпе старейшинăсем Ииусуса айăпласа явап тыттарасшăн тăрăшаççĕ, ... икĕ суя кӳнтелене тара тытаççĕ. ЯБ, 1990, 12 /, 58 с. Милици сотрудникĕсем ... тĕпчев ирттереççĕ, кӳнтеленсемпе калаçаççĕ. Х-р, 5.05.1997, 2 с. Эйзин юратăвĕн кӳнтĕленĕсем (свидетелĕсем) — çут çанталăк пулăмĕсем, хĕвел, уйăх, пĕлĕт, çăлтăр... В.Абрамов, 1998, 11 с. Тăранман çăткăнсем ... кӳнтеленсене хăварма хăранă. ÇХ, 2000, 27 /, 4 с.
— кӳнтеленсене суда чĕн (ЫХ, 2001, 20 /, 2 с.); кӳнтĕлене тĕпче (Х-р, 16.08.2001, 3 с. ).
Çавăн пекех пăхăр:
кĕнтĕк кĕнтĕртет кĕнте кĕнтеле « кĕнтелем » кĕнтелен кĕнтем Кĕнтепи кĕнттем Кĕнтӳ