1.
сновать (о многих)
пӳртре ача-пăча кĕшĕлтетет — дети снют по дому
халăх кĕшĕлтетет — народ снует туда-сюда
кĕшĕлтетсе пыр — идти шумной толпой
2.
кишеть (напр. о рыбах, насекомых)
çырмара пулă кĕшĕлтетсе кăна тăрать — в речке кишмя кишит рыба
3.
шелестеть, издавать шелест
çулçăсем кĕшĕлтетеççĕ — листья шелестят
(-дэт), идти, быть стаею, вереницею. Пазух. Шурă Атăл çине те шур хур ятăм, кĕшĕлтетсе ишсе çӳреме. Букв. 1904. Пĕрре, хурăн çырли пиçнĕ вăхăтра, манăн юлташсем кĕшĕлтетсе пычĕç те, мана çырлана (идти за ягодами) чĕнеççĕ. ЧС. Эпир вара çапла нумайăн кĕшĕлтетсе кайрăмăр. Ib. Вĕсем хыççăн çынсем нумайăн кĕшĕлтетсе кайрĕç. N. Ачасемпе кишĕр ани патнелле (к морковному полю) кĕшĕлтетсе пыраттăмăр. Ск. и пред. 32. Урам туили ача-пăча кĕшĕлтетсе сиксе пырать. Мусир. † Пĕр пуслăх чăххи пек кĕшĕлтетсе ӳсрĕмĕр. N. Вĕсен ачи-пăчисем кĕтӳ пек кĕшĕлтетсе выляса, сиккелесе анчах çӳреççĕ. См. кăшăлтат.
Çавăн пекех пăхăр:
кĕшĕ кĕшĕк кĕшĕкле кĕшĕл « кĕшĕлтет » кĕшĕлтеттер кĕшĕлтетӳ кĕшĕлти кĕшĕрт кĕшелюк