Шырав: кача

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

1.
шпора (у птиц)
автан качисем — шпоры петуха

2.
шип, шпора
зуб
такан качи — шип на подкове

3.
коготь (у птиц)

4.
жало, острие (рыболовного крючка)

5.
кошка и кошки, когти (для лазания)
урана кача тăхăн — надеть на ноги кошки

6.
лапа
йаккăр качи — лапа якоря

7.
росток
улма качи — росток картофеля

8.
грифельная кость пясти (лошади)

9.
курок (ружья)

II.
кача пӳрне — мизинец

III.
кача тăвар — пересол

IV.
кача мăйраки —
1) рожки (стручки рожкового дерева как лакомство)
2) разг. шиш с маслом

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

(каџ̌а), неизв. сл. Отсюда: кача тăвар.

(каџ̌а), шпоры у петуха. Персирл., Ст. Сахча. Актай Кукуреку сар автан, сан урунта кача çук, ман урара атă çук. || СПВВ. КЕ. Лашанăн чĕркуççирен аяларах хура тĕме пекки пур, çавна кача теççĕ; лаша илес пулсан, пуринчен малтан качине пăхаççĕ. См. Рааs. 62.

(каζ’а), жало (ковчик) удочки. Ст. Чек.

(каџ̌а), коза. Пир. Ял. Иртĕнсе кайнă, есрел выльăхĕ — мăйраллă кача та, кĕтӳрен пăрăнса, çыр хĕррине çитсе, хурхух курăк çулçине татса илме тăрăшса, кутăн парăнчĕ. N. Чăваш калать: кăвăрч пăтти (scr. пăти). Сыпрăм пăхрăм — кача пăх. Тухрăм та, чискиртăм, тесе калать вырăсĕ. Чураль-к. «Качака» юмахĕнчи кача юри: вар-вар урлă каçрăм, вар-ути татрăм; хир-хир урлă каçрăм, хир-хир ути татрăм. Енчĕк тули сĕтĕм пур, мăйăр хуппи тули пылăм пур, йĕкел хуппи тули çăвăм пур, уçăрах, ачасем!

яз. имя мужч. Макка 61. Кача ятлă тĕне кĕмен чăваш.

Чӑваш чӗлхин этимологи словарĕ (1964)

— название всего сильно острого, горького на вкус; кача тăвар «пересол»; тур. кыджы (кычы) — название всего острого, горького на вкус.

кача пӳрне «мизинец»; тур. кӳчӳк бармӓк, карач. качче бармак «мизинец»; тур. кӳчӳк, карач. кичче «маленький».

Федотовăн «Тĕне кĕмен чăвашсен ячĕсем» словарĕ

яз. и. м. Макка 61. Кача ятлă тĕне кĕмен чăваш (Ашм. Сл. VI, 169).

Çавăн пекех пăхăр:

качăртат качăртаттар качăрти качăрттин « кача » кача мăйри кача мури кача мыри кача пăхĕ кача пытяк