(-л’эн’), наслаждаться, удовлетворяться. См. кинен. N. Хайхискер вара килне тавăрначчен çĕнĕ çăпатапа ташласа та киленчĕ, тет. КС. Шалт ватса киленчĕç те, вара карĕç. Натешились побоями и ушли. (Так и в Сред. Юм.). N. Мулчара кĕçĕтнĕ çĕтрен (-çĕртен) çапсан, çан-çурăм киленсех каять. Шибач. Ĕçсе килентĕм. Хорошо угостили в гостях. ЧП. Эпир юрла пуçласан, аттепе анне лараççĕ киленсе. Пазух. Ӳсĕрличчен ĕçер-и те, килениччен юрлар-и? Сред. Юм. Кин илсе те киленсех ларан çакă! И со снохой не очень нарадуешься! Ст. Шаймурз. † Кунтан тантăш тухса кайсан, тăшман юлчĕ киленсе. N. Нуммай çывăракан ыйхинчен киленнĕ, тет, ир тăракан ĕçĕнчен киленнĕ, тет. В. Олг. Çан çорăм киленсе кайрĕ (в бане). СПВВ. Çеçке киленсе ларать.
Çавăн пекех пăхăр:
кил-хушши килĕ килĕ-килĕпе килĕв « килĕн » килĕнтеш килĕрен килĕрен килле килĕш Килĕш киремет