сущ.муж., множ. клочья и клоки
1. пайăрка, тăлăм; клок шерсти çăм пайăрки, тăлăм
2. татăк, татăк-кĕсĕк; одежда разорвана в клочья тумтире татăк-кĕсĕк тунă
мн. клочья, -ьев татӑк, пайӑрка, тӑлӑм, тӑпка; клок шерсти ҫӑм пайӑрки; клок сена пӗр ывӑҫ утӑ; волосы стоят клочьями ҫÿҫ тӑлӑмӑн-тӑлӑмӑн тӑрать.
м. (мн. клочья) 1. пайăрка; тăлăм; клок волос çӳç пайăрки; клок шерсти тăлăм; 2. (отдельный кусок) татăк; разорвать в клочья татăкăн-татăкăн çурса тăк; 3. (отдельный комок) чăмакка; клоками валится снег юр чăмаккан-чăмаккан лаплатса ӳкет; 4. (о небольшой части чего-л.) татăк, саплăк (çĕр).
Çавăн пекех пăхăр:
кличка клише клоака кловой « клок » клокот клокотать клонить клониться клонла