сущ.сред.; множ. кольца
1. (син. окружность) ункă, кăшăл, çаврашка; стальное кольцо хурçă кăшăл; выполнять упражнения на кольцах ункăсем çинче хăнăхтарусем ту
2. çĕрĕ; золотое кольцо ылтăн çĕрĕ ♦ годичные кольца дерева йывăçăн çулталăк ункисем; взять противника в кольцо тăшмана çавăрса ил
мн. кольца, -ец 1. ҫӗрӗ; -2. унка, кӑшӑл; семь месяцев в огненном кольце ҫичӗ уйăх вутлӑ кӑшӑлта, вутлӑ ункӑра.
мн. кольца, -ец 1. ҫӗрӗ; -2. унка, кӑшӑл; семь месяцев в огненном кольце ҫичӗ уйăх вутлӑ кӑшӑлта, вутлӑ ункӑра.
с. 1. ункă; кольцо парашюта парашют унки; 2. (на пальце) çĕрĕ; золотое кольцо ылтăн çĕрĕ; 3. (то, что имеет форму кольца; круг) ункă, кăшăл; кольцо дыма тĕтĕм унки; кольца стружек çункав ункисем; кольца волос çӳç кăтри ункисем; отряд попал в кольцо врагов отряд тăшман ункине лекнĕ; 4. (круг, окружность) ункă, кăшăл; çаврăннă вырăн (е тĕл); (поворотный круг) çаврăм; кольцо первого номера трамвая пĕрремĕш номерлĕ трамвай çаврăннă вырăн.
Çавăн пекех пăхăр:
Кольпи çорт çырми кольраби кольт кольтси « кольцо » кольчуга кольчча колючий коляда коляска