рел.
коран (мусульмансен тĕн кĕнеки)
сущ.муж.
Коран (мусульмансен тĕн кĕнеки)
коран (мусульмансен тĕн кĕнеки, Магомет тĕнӗ ҫинчен вĕрентекен кӗнеке).
м. коран.
Коран (мусульман тĕнĕн тĕп кĕнеки): суры Корана Коран сурисем (сыпăкĕсем)
Мухаммед вĕрентни çинчен çырнă кĕнеке. Мухаммед тĕнне тĕрĕсе кăларасшăн вăл коран кĕнекинчен (Мухаммед вĕрентни çинчен çырнă кĕнекене коран теççĕ) тĕрлĕ вырăна килмен сăмахсем кӳре пуçларĕ [Архипов 1984:286]; Мухаммед çыртарса хăварнă закон кĕнекине коран теççĕ [Возражения 1910:2].
Çавăн пекех пăхăр:
Кораккасси Кораклă вар коралл коралл поллипĕ « коран » коранический корван корд корда кордебалет