прил., косо нареч.
1. (син. наклонный, кривой; ант. прямой) чалăш, чапрас; хăяккăн; зеркало повешено косо тĕкĕре чалăш çакнă; косой почерк сас паллисене чалăш çырни; косой дождь çапса çăвакан çумăр
2. (син. недоброжелательный) кăмăлсăр, сивлек; бросать косые взгляды сивлеккĕн пăха-пăха ил ♦ косые глаза хăнчăр куç; косой угол чалăш кĕтес; косая сажень в плечах сарлака хулпуççиллĕ
2. чалӑш; 2. чалӑш куҫлӑ, хӑнчӑр; косой почерк сулахай еннелле-чалӑштарса ҫырни; он смотрит на меня косо вӑл ман ҫине тÿртĕн (сиввĕн) пӑхать.
прил. 1. чалăш, тайлăк; чапрас; косой дождь чалăшшăн çăвакан çумăр; косой почерк чалăш çыру; косая дверь тайлăк алăк; 2. (косоглазый) чапрас, чалăш, хăнчăр (куç); 3. перен. (недоверчивый — о взгляде) чалăш, чалăшшăн, урлă; 4. в знач. сущ. косой м. прост. чалăш куç (мулкач); ◇ косой угол мат. чалăш кĕтес; косой парус виç кĕтеслĕ парус; косой треугольник чалăш виçкĕтеслĕх; косая сажень в плечах сарлака хулпуççиллĕ.
Çавăн пекех пăхăр:
косовище косоворотка косоглазый косогор « косой » косолапый косоугольный коссар коссар полă коссой