край (администраципе территори единици)
краевой
Хĕрлĕçыр крайĕ — Красноярский край
край комитечĕ — краевой комитет
крайăн тĕп хули — краевой центр
сущ.муж., множ. края
1. хĕрĕ, хĕрри, вĕç, чикĕ; край села ял вĕçĕ; на краю оврага çырма хĕрринче; налить стакан до краёв стакана хĕррипе тан тултар
2. (син. сторона, область) ен, çĕр, çĕршыв; культура родного края тăван ен культури; птицы улетели в тёплые края кайăксем ăшă енне вĕçсе кайнă
3. край (çĕр-администраци пайĕ); Красноярский край Красноярск крайĕ
1. хӗрри; край стола сӗтел хӗрри; мы живём на краю деревни эпир ял вӗҫӗнче, ял хӗрринче пурӑнатпӑр; конца-краю нет (не видно) вӗҫӗ-хӗрри ҫук (курӑнмасть); 2. ҫӗр-шыв; родной край тӑван ҫӗршыв; 3. край (пысӑк административлӑ территори единици).
м. 1. хĕрри; край стола сĕтел хĕрри; налить до краев хĕррипе тан яр (е тултар); 2. (страна, местность) вырăн, кĕтес, çĕршыв; родной край тăван кĕтес; 3. (административно-территориальная единица) край; ◇ край света тĕнче хĕрри; слышать краем уха кăшт илтсе юл; через край тулса тăкăнса тăр, иксĕлми нумай; непочатый край шучĕ те çук; из края в край, от края и до края енчен енне, пĕр хĕрринчен тепĕр хĕрне; на край света тĕнче хĕррине; конца краю нет вĕçĕ-хĕрри çук; хватить (или перехватить) через край ытлашширех кала (е мĕн те пулин ту); в наших краях пирĕн енче.
1. край (пысăк администраци-территори единици); Красноярский край Красноярск крайĕ 2. ен, тăрăх; родной край тăван ен; лесной край вăрманлă тăрăх
Çавăн пекех пăхăр:
краеведческий краевой краеугольный кража « край » крайком крайне крайний крак крак хорань