1.
глаза
куç-пуçĕ çăлтăр пек — глаза сияют как звезды
куç-пуç çутипе — пока видно, пока не стемнело, засветло
2.
лицо, облик
глаза. Лицо? Сред. Юм. Куçĕ-пуçĕ тĕрĕс вит, она тăта (= тата) кам ĕçлесе памалла-ха, хăй ĕçлемесĕр! N. Манăн куç-пуç хуралса кайрĕ те, эпĕ ӳкрĕм вара. Орау. Куçне-пуçне урлă-пирлĕ вылятса анчах ларать. Глаза у него, так и бегают? Урмай. † Ай аки, сар аки! Кил, кил кунта, кил кунта, пĕр виç курка парам-ха, пре ташлатса юлам-ха, куçăм-пуçăм килентĕр. Ал. цв. 23. Хуçанăн, хут çине ӳкернĕ пек, илемлĕ, çамрăк хĕрин куçĕ-пуçĕ хуралсах каять: курса та юлаймасть ăна (его). N. Килĕшӳпе илем куç-пуçа кăмăлла, калча ешерлĕхĕ вĕсенчен ирттерет. Якейк. Йăванăн, патша çортне кĕрсен, куç-пуç саланса карĕ (он был поражен картиной необычайного великолепия). Ib. Куç-пуç корăнми тосан вĕçтерет паzн уйăра (= уйра). Сегодня в поле такая пыль стоит, что от нее прямо задыхаешься. Ib. Куç-пуç корăнми çăмăр килет. Приближается страшный дождь с ветром и пылью. Альш. † Куçĕ-пуçĕ йӳнĕ çук: вилнĕ сурăх куçĕ пек (у жениха). Ср: д. Юм. Куç-пуç пĕрĕннĕ («состарился»). N. Çавăнпа ĕнтĕ кăçаллăха Хусанта пурăнсă куçа-пуçа çурса (со всей энергией) вĕренме хатĕрленес, тетĕп. Актай. Ку качаки куç-пуç çĕтĕлсе тухас пек пăхса выртать (не спит, глядит во все глаза), тет. Городище. † Куç-пуç алчăрарĕ. Взгляд рассеялся (глаза разбежались). Мыслец. Куçăм-пуçăм шăттăр! Лопни глаза! (Божба) || Йерк. 103. Эпĕ илтнĕ сăмахсен куçĕ-пуçĕ пит кĕске.
Çавăн пекех пăхăр:
куç шурши куç шывĕ куç яр куç-çуль « куç-пуç » куç-пуч куç-тинке куçăм куçăмлă куçăмлă телефон