I.
см. лăнкă
II.
то же, что лăнч
ура лăнк хутланса анчĕ — ноги так и подкосились
(лы̆ҥк), подр. пониканию, обвисанию. Шел. 46. Патшасемпе пуçлăхсем пуçсене ланк! усрĕçĕ. || Подр. движению человека, сразу опустившегося вперед всем корпусом. Кугеева. Лăнк карĕ (напр., задремавший). См. так же „Нем. schlange в св. ур.-алт. подр. обр.“ (Научно-педаг. сб. V. Казань 1930). || Карсун. Лăнк лопашка (маленькая яминка). || Много. КС. Паян пасарта халăх лăнках (много). Собр. Пĕр чиркӳре çын лăнках. (Хăяр). Чертаг. Лăнк тôлтарнă ôнта, лăнках тôлтарнă (= тӳперенех). || Немного. Б. Олг. Лăнк илтрĕм-ха, тет. || Подр. вертикальному качанию, в частности, напр., зыбленью моста, сильно изгибающегося под тяжестью прытающих на нем или по вему проезжающих. Кугеева. Кĕпер лăнк-ланк силленет.
Çавăн пекех пăхăр:
лăмсăр-ламсăр лăн лăн-лан лăн-лон « лăнк » лăнк-ланк лăнкă лăнкă-ланкă лăнкăр лăнкăр-лăнкăр