Шырав: лăсă

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

(лăс)

1.
ветка (с листьями, хвоей),
лапа (хвойная), лапник, молодой побег

ветвистый, развесистый, разлапистый, густолиственный
лăсă вăрман — густой лес, чаща
лăсă йывăç — густолиственное дерево
лăсă турат — пушистая ветка, лапа
лăсă шăтнă — появились густые побеги
çӳл ту çинче лăсă хурăн, тĕпĕнченех лăсă турат — фольк. на высокой горе развесистая береза, снизу доверху покрытая пушистыми ветками

2.
хвоя

хвойный
чăрăш лăсси — еловая хвоя
лăсă пĕрчи (йĕппи) — хвоинка
лăсă экстракчĕ — хвойный экстракт
выльăхсене лăсă çăнăхĕ пани усăллă — животным полезно давать хвойную муку

3.
мочка корня, нитевидные корешки, ворсинки, волоски

мочковатый, волокнистый
тымар лăсси — мочка корня
лăсă курăк — густая мелкостебельчатая трава
лăсă тымар — мочковатый корень

4.
связка, мочка (волокна)
арлама хатĕрленĕ сӳс лăсси — мочка кудели, приготовленная для прядения

5.
густой
лохматый
лăсă çилхеллĕ — урхамах конь с густой гривой

Чăвашла-тутарла словарь (1994)

ылыс

Çавăн пекех пăхăр:

лăртти-лартти лăс лăс-лăс лăс-лас « лăсă » лăсăллă лăска лăскан лăсканчăк лăскаттар