1. подр. —
о шумном падении громоздкого предмета
кĕпер лаштăрах ишĕлсе анчĕ — мост рухнул со страшным грохотом
лаштăрр — усил. от лаштăр 1.
çыран лаштăрр ишĕлсе анчĕ — берег обрушился с сильным шумом
2. подр. —
о резком упадке сил, изнеможении
лаштăрах ывăнтăм — я совсем обессилел
(-ты̆р), подр. падению с глухим шумом громоздкого предмета. СТИК. Лаштăр (удар. в конце) ишĕлсе анчĕ. Чем люди живы. Çил пырса çапрĕ те, çунатсем (у меня) лаштăрах усăнса анчĕç. КС. Мăйăр (çырла), пиçсе иртсен, çĕре лаштăрах тăкăнаççĕ. Трхбл. Урайĕ лаштăрр! (удар. в конце) ишĕлсе анчĕ (рухнул пол избы), тет. КС. Сăрт лаштăрр! ишĕрĕлсе анчĕ. СТИК. Кĕпер лаштăрр! ишĕлсе анчĕ. Мост провалился совсем, всей массой. КС. Вут шашанĕ лаштăрр! (со звуком) туса ишĕлче. (То же и в Сред. Юм. ) Ib. Çавал çинчи (на р. Цивиле) кĕпер лаштăрах (совсем) ишĕрĕлсе аннă. || Подр. быстрому действию. Кан. Алăри ути те Макçăмăн лаштăрах ӳкрĕ ӳрайне. СПВВ. ЕХ. Лаштăр – пĕтĕмпе вăйран сулăнни. КС. Çын лаштăрах (быстро) ватăлса карĕ. Баран. 72. Лаштăрах хăраса ӳкмен, тĕреклĕ тăнă. См. лашт.
Çавăн пекех пăхăр:
Лашман çырми Лашман вăрманĕ лашман кĕсри лашт « лаштăр » лаштăрт лаштăртат лаштăртаттар лаштака лаштанкка