1.
притужина, гнет (жерди или жгуты, набрасываемые на соломенную кровлю, на копны)
ленкер яр — набросить притужины
2. спец.
обойма, огниво (бревно, связывающее головки нескольких свай)
(л’эн’г’эр), i. q. акнивă (I, 100), . q. a v. ners., qua ancora significatur. Огниво (насадка на надолбах). Шундряши.
(лэҥ’г’эр), ветреница. Карамыш. СПВВ. ЕА. † Утă капанĕ хывсассăн, ленкер яма ан манăр, эсир качча кайсассăн, пире те ан манăр. Ib. Ленкере капан тăррине çил илсе каясран яраççĕ. СПВВ. ПВ. Яркăч, ленкер, йывăрлăх — одно и то же. СПВВ. ФВ. Ленкер – йывăрлăх, улăм витнĕ хуралтсем çине улăма çил вĕçтерментен (у др. сказали бы: „вĕçтересрен“) йăвăç çакса янине ленкер теççĕ. СПВВ. ГЕ. Ленкер улăм витнĕ çурт çине урлă пушăтпа çыхса яраççĕ. СПВВ. МС. Ленкер — курăс хуп витнĕ пӳрт çине яраççĕ. КС. Ленкер — на строении, для удержания соломы. Тюрл. Ленкер = ортмах (на крыше). Зап. ВНО. „Пуçу çине ленкер çакмалла пулнă. Сан çине йăвăрлăх хумалла. (Последнее выражение применяется к непоседе)“. Ib. Ленкер = уртмах, притужины. Изамб. Т. Ленкер; хуралтă çине улăм витсен, ăна ленкерпе пусараççĕ (пригнетают). || Огниво на мельнице (на нем два „пăрăс“). Шундряши. || Переклад, связывающий вверху две сваи на плотине. Шундряши, Шумерля.
«жерди или соломенные жгуты, накладываемые на соломенную крышу»; АФТ лӓнгӓр, азерб. ләнкәр, узб. С лянгар «якорь». Из перс. (лӓнгӓр) «якорь».
Çавăн пекех пăхăр:
ленкĕн ленкĕр ленкĕр-ленкĕр ленкĕрчĕ « ленкер » ленкес ленки ленкке леность лентăллă