то же, что ленчешке
ĕнен çилли ленчĕркке — вымя у коровы обвисшее
тилхепене ленчĕркке тыт — отпустить, ослабить вожжи
(л’эн’џ̌э̆рк’к’э), вялый, физически слабый; обвислый (тело). Шорк. Ст. Чек. Ленчĕркке — физически вялый, не может как следует работать (а лӳппер — больше лентяй, а отчасти вялый). Ib. Ăлава ленчĕркке çыхнă (воз слабо завязан). Ib. Ленчĕркке — вялое или свешивающееся тело. Ib. Ленчĕркке – усăнса çӳрекен ӳт. Мăнтăр çыннăн янахсем ленчĕркке янах. Пысăк чĕчче (mammas) ленчĕркке чĕчĕ теççĕ. Тумтир çумĕнче, çĕтĕлсен, аялалла усăнса çӳрекенĕ (тумтир татăкĕ, шобон, лоскут). || Назв. женского украшения. Ст. Чек. Ленчĕркке, шăрçасенчен тунă (висит на спине). Ib. Сурпан çаккинче сăранин аял пуçне куккăр-маккăр тимĕр-правулкка çĕлесе хунă, правулкка çумне укçа çакнă, çавă ленчĕркке. К.-Кушки. Ленчĕркке — края антăрлăх’а (передние) вроде бахромы; на конце — серебряные монеты.
Çавăн пекех пăхăр:
ленчĕкки ярăн ленчĕр ленчĕрке ленчĕрки « ленчĕркке » ленчĕртет ленчĕртеттер ленче ленчел ленчет